1. Τι θα πρέπει να καθορίζουμε στον αέρα που μεταφέρεται σε ένα χώρο με τους αεραγωγούς για να επιτυγχάνουμε σωστές συνθήκες άνεσης; (σελ.203), ΠΕ
Α) Να στέλνουμε στον χώρο την σωστή ποσότητα αέρα (λίτρα/sec).
Β) Αυτός ο αέρας θα πρέπει να βρίσκεται στη σωστή ψυχρομετρική κατάσταση (θερμοκρασία, υγρασία κλπ).
Γ) Η ταχύτητα με την οποία θα κυκλοφορεί ο κλιματισμένος αέρας στο χώρο παραμονής, θα πρέπει να είναι μικρότερη του 0,25 m/sec.
2. Ποια είναι η σωστή ανανέωση του αέρα που πρέπει να επιτυγχάνεται σε ένα χώρο; (σελ.203)
Η ποσότητα του προσαγόμενου κλιματισμένου αέρα σε ένα χώρο θα πρέπει να αντικαθιστά τον προηγούμενο αέρα του χώρου σε διάστημα 7 έως 12 λεπτά της ώρας.
3. Γιατί πρέπει να αποφεύγονται χρόνοι αλλαγών του προσαγόμενου κλιματισμένου αέρα ενός χώρου μικρότεροι των επτά (7) λεπτών της ώρας και μεγαλύτεροι των 12 (12) λεπτών; (σελ.203), ΠΕ
Χρόνοι αλλαγών μικρότεροι των 7 λεπτών πρέπει να αποφεύγονται γιατί δημιουργούνται ισχυρά ρεύματα αέρα στο χώρο.
Αντίθετα χρόνοι αλλαγής του αέρα μεγαλύτεροι των 12 λεπτών της ώρας δεν ικανοποιούν τις προϋποθέσεις της άνεσης που περιμένει κανείς από έναν κλιματιζόμενο χώρο (λείπει η αίσθηση της φρεσκάδας).
4. Τι μπορούμε να κάνουμε αν από τους υπολογισμούς προκύπτουν χρόνοι αλλαγής του αέρα έξω από τα όρια των 7-12 λεπτών της ώρας; (σελ.203-204)
1) Να μειώσουμε τα αισθητά ψυκτικά φορτία (τοποθέτηση μονώσεων στους τοίχους, μονωτικά τζάμια κλπ).
2) Να ελαττώσουμε τη θερμοκρασία του προσαγόμενου αέρα στο χώρο.
5. Σε τι χρειάζεται ο ανεμιστήρας σε ένα σύστημα κλιματισμού με αεραγωγούς; (σελ.204)
Για να κινηθεί ο αέρας μέσα στους αεραγωγούς, θα πρέπει να εξασφαλίζεται συνεχώς μια διαφορά πίεσης μεταξύ της εισόδου του αέρα στους αεραγωγούς και της εξόδου του. Η απαιτούμενη διαφορά πίεσης για την κίνηση του αέρα στους αεραγωγούς και η μεταφορά του στους κλιματιζόμενους χώρους, γίνεται με έναν ανεμιστήρα.
6. Ποιά πρέπει να είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά ενός ανεμιστήρα; (σελ.204)
Τα τεχνικά χαρακτηριστικά ενός ανεμιστήρα πρέπει να είναι τέτοια, ώστε να μπορεί να δημιουργεί την απαιτούμενη διαφορά πίεσης για να υπερνικηθούν όλες οι αντιστάσεις ροής που συναντά ο αέρας κατά τη διαδρομή του μέσα από τους αεραγωγούς και τα εξαρτήματα της εγκατάστασης.
7. Τι πρέπει να λάβουμε υπόψη μας για να υπολογίσουμε έναν ανεμιστήρα σε μια εγκατάσταση με αεραγωγούς; (σελ.205), ΠΕ
1) Τη μορφή του δικτύου των αεραγωγών.
2) Τα εξαρτήματα που παρεμβάλλονται στη διαδρομή του αέρα (γωνιές, διακλαδώσεις, φίλτρα, στόμια κλπ).
3) Την επιτρεπόμενη ταχύτητα αέρα στους αεραγωγούς.
4) Τον όγκο (ή μάζα) του αέρα που θα ρέει σε κάθε τμήμα του αεραγωγού.
8. Τι είναι και πως συμβολίζεται η ολική πίεση που μετράμε μέσα στους αεραγωγούς; (σελ.206)
Η ολική πίεση που αναπτύσσει ο ανεμιστήρας για την κίνηση συγκεκριμένης μάζας αέρα (ή όγκου αέρα) μέσα στους αεραγωγούς είναι το άθροισμα της στατικής και δυναμικής πίεσης.
Συμβολίζεται με Pt
9. Τι είναι και πως συμβολίζεται η στατική πίεση που μετράμε μέσα στους αεραγωγούς; (σελ.206-207), ΠΕ
Στατική είναι η πίεση που ασκείται από τον αέρα στα τοιχώματα των αεραγωγών και μετριέται κάθετα ως προς τη διεύθυνση ροής του αέρα.
Η στατική πίεση στην έξοδο του ανεμιστήρα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από το σύνολο της αντίστασης τριβών που συναντά ο αέρας σε ολόκληρο το δίκτυο.
Συμβολίζεται με Ps.
10. Ποιο βασικό πρόβλημα δημιουργεί η αντίσταση τριβών του αέρα στους αεραγωγούς και στα εξαρτήματα ενός δικτύου αεραγωγών; (σελ.207)
Δημιουργεί πτώση πίεσης ή απώλειες πίεσης. Όσο μεγαλύτερες είναι οι απώλειες τριβών, τόσο μειώνεται η παροχή του ανεμιστήρα. Γι’ αυτό θα πρέπει να αποφεύγονται κατασκευές δικτύων αεραγωγών με μεγάλες αντιστάσεις στη ροή του αέρα.
11. Τι είναι και πως συμβολίζεται η δυναμική πίεση που μετράμε μέσα στους αεραγωγούς; (σελ.207), ΠΕ
Δυναμική πίεση είναι η πίεση που ασκείται από τον αέρα σε επίπεδο κάθετο προς τη διεύθυνση ροής του αέρα. Η δυναμική πίεση είναι η διαφορά μεταξύ της ολικής και της στατικής πίεσης.
Η δυναμική πίεση, είναι η πίεση που απαιτείται για την επιτάχυνση του αέρα από τη θέση ηρεμίας του, σε συγκεκριμένο επίπεδο ταχύτητας. Η δυναμική πίεση μένει σταθερή κατά μήκος του αεραγωγού όσο η ταχύτητα του αέρα παραμένει σταθερή.
Συμβολίζεται με Pd
12. Να γράψετε τον τύπο που μας δίνει τον όγκο του αέρα ο οποίος περνά από έναν αεραγωγό, αναφέροντας όλα τα φυσικά μεγέθη του τύπου και τις αντίστοιχες μονάδες μέτρησής τους. (σελ.207-208)
Q = A x V όπου:
Q : Ο όγκος του αέρα που ρέει στον αεραγωγό σε m3/s.
Α : Η διατομή του αεραγωγού σε m2 και
V : Η μέση ταχύτητα του αέρα μέσα στον αεραγωγό σε m/s.
13. Με ποιο όργανο μετράμε την ταχύτητα του αέρα; (σελ.208), ΠΕ
Η μέτρηση της ταχύτητας του αέρα σε έναν αεραγωγό γίνεται με ειδικά όργανα που λέγονται ταχύμετρα αέρα ή ανεμόμετρα. Στο εμπόριο κυκλοφορούν ταχύμετρα αέρα σε πολύ μεγάλη ποικιλία μοντέλων, από τα κλασικού τύπου απλά ταχύμετρα, μέχρι τα τελευταίας τεχνολογίας (digital).
14. Ποια είναι τα υλικά με τα οποία κατασκευάζουμε τους αεραγωγούς; (σελ.209), ΠΕ
Οι αεραγωγοί κατασκευάζονται συνήθως από γαλβανισμένη λαμαρίνα πάχους από 0,8 έως 1 mm ανάλογα με τη διατομή του αεραγωγού. Σπανιότερα κατασκευάζονται από σκληρό υαλοβάμβακα ειδικής κατασκευής ή λεπτό φύλλο αλουμινίου (σπιράλ).
15. Ποιοι αεραγωγοί προτιμούνται περισσότερο για τις αρχιτεκτονικές ανάγκες των κλιματιζόμενων χώρων και γιατί; (σελ.209), ΠΕ
Οι ορθογώνιοι αεραγωγοί προτιμούνται περισσότερο από τους κυκλικούς γιατί προσαρμόζονται καλύτερα στις αρχιτεκτονικές ανάγκες των κλιματιζόμενων χώρων.
16. Ποια τα πλεονεκτήματα των κυκλικών αεραγωγών έναντι των ορθογωνίων; (σελ.210), ΠΕ
1) Κοστίζουν λιγότερο από όλες τις άλλες μορφές αεραγωγών.
2) Παρουσιάζουν τις μικρότερες αντιστάσεις ροής και επομένως οι απώλειες τριβών στους κυκλικούς αεραγωγούς είναι μικρότερες από τις απώλειες τριβών σε αεραγωγούς οποιασδήποτε άλλης μορφής.
17. Γιατί πρέπει να αποφεύγονται κατασκευές ορθογωνίων αεραγωγών των οποίων η σχέση πλευρών είναι μεγαλύτερη του 1:4 (σελ.210-211)
Από τους ορθογώνιους αεραγωγούς, ο τετράγωνος παρουσιάζει τις μικρότερες απώλειες τριβών. Όσο ο λόγος πλευρών του αεραγωγού αυξάνεται, τόσο μεγαλώνουν οι απώλειες τριβών και τόσο αυξάνεται το κόστος κατασκευής τους. Καλόν είναι να αποφεύγεται σχέση πλευρών μεγαλύτερη του 1:4.
18. Γιατί θα πρέπει οι συνδέσεις των διαφόρων τεμαχίων των αεραγωγών να είναι ιδιαίτερα επιμελημένες; (σελ.211)
Όσο πιο επιμελημένες είναι οι συνδέσεις των διαφόρων τεμαχίων, τόσο περιορίζονται και οι απώλειες κλιματισμένου αέρα. Οι απώλειες αυτές σε ακραίες περιπτώσεις κακών συνδέσεων των τμημάτων των αεραγωγών, μπορεί να φτάσουν και το 25%. Για την ενίσχυση της στεγανότητας του δικτύου των αεραγωγών, πολλοί κατασκευαστές τοποθετούν στις συνδέσεις των τμημάτων των αεραγωγών σιλικόνη ή ειδική στεγανωτική ταινία.
19. Με ποια κλίση πρέπει να γίνονται οι αλλαγές στις διαστάσεις (διευρύνσεις ή συστολές) των αεραγωγών; Ποιες κλίσεις δεν επιτρέπονται; (σελ.211)
Ως γενικός κανόνας καλής κλίσης για τη διαφοροποίηση των διαστάσεων των αεραγωγών, μπορεί να ληφθεί το 1:7. Δεν επιτρέπεται οι αλλαγές των διαστάσεων των αεραγωγών να έχουν κλίση μικρότερη του 1:4.
20. Με ποια γωνία πρέπει να συνδέονται οι αεραγωγοί σε περιπτώσεις διευρύνσεων για την τοποθέτηση θερμαντικού ή ψυκτικού στοιχείου, υγραντήρα κλπ; (σελ.211) )
Στις περιπτώσεις διευρύνσεων του αεραγωγού για την τοποθέτηση θερμαντικού ή ψυκτικού στοιχείου, υγραντήρα κλπ, η διεύρυνση στην είσοδο δεν πρέπει να ξεπερνά τις 30 μοίρες και τις 45 μοίρες στην έξοδο.
21. Γιατί τοποθετούνται τα ειδικά διαφράγματα (ντάμπερ) στις διακλαδώσεις των αεραγωγών; (σελ.212)
Τοποθετούνται έτσι ώστε ο αέρας που αναχωρεί προς κάθε κλάδο της διακλάδωσης, να είναι στη σωστή ποσότητα.
22. Γιατί χρησιμοποιούνται τα πτερύγια κατεύθυνσης στους αεραγωγούς; (σελ.212), ΠΕ
Όπου η αλλαγή κατεύθυνσης είναι πολύ "κλειστή" (με μικρή ακτίνα καμπυλότητας) χρειάζεται η τοποθέτηση πτερυγίων κατεύθυνσης (οδηγά πτερύγια) του αέρα, ώστε αυτός να αλλάζει κατεύθυνση με ομαλό τρόπο και να αποφεύγονται έτσι τα κτυπήματα στην απέναντι πλευρά του αεραγωγού. Ο αέρας μετά το κτύπημά του στην απέναντι πλευρά του αεραγωγού επιστρέφει πάλι πίσω εμποδίζοντας την ομαλή ροή της μάζας του αέρα που ακολουθεί. Αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης είναι να αυξάνονται σε μεγάλο βαθμό οι απώλειες τριβών και ο θόρυβος από τα κτυπήματα του αέρα πάνω στη λαμαρίνα.
23. Πως πρέπει να γίνεται η σύνδεση του ανεμιστήρα με το δίκτυο των αεραγωγών; (σελ.214)
Η σύνδεση του ανεμιστήρα με το δίκτυο των αεραγωγών πρέπει να γίνεται μέσω ειδικού συνδέσμου που δεν μεταφέρει τους κραδασμούς (αντικραδασμικός σύνδεσμος από ειδικό πανί ή άλλο κατάλληλο υλικό) και ποτέ με απευθείας σύνδεση του ανεμιστήρα με τον αεραγωγό.
24. Γιατί η σύνδεση του ανεμιστήρα με το δίκτυο των αεραγωγών κεντρικής κλιματιστικής μονάδας πρέπει να γίνεται μέσω ειδικού συνδέσμου (αντικραδασμικού από ειδικό πανί ή άλλο κατάλληλο υλικό); (σελ.214), ΠΕ
Αν γίνει απ’ ευθείας σύνδεση του ανεμιστήρα με το δίκτυο των αεραγωγών, οι κραδασμοί (και κατά συνέπεια ο θόρυβος) από τη λειτουργία του ανεμιστήρα θα μεταφέρονται σ’ ολόκληρο το δίκτυο και θα φθάνουν μέχρι και στα στόμια προσαγωγής του κλιματισμένου αέρα. Γι’ αυτό τέτοιου είδους κατασκευές πρέπει να αποφεύγονται.
25. Ποια στοιχεία πρέπει να γνωρίζουμε για να υπολογίσουμε τις διαστάσεις των αεραγωγών; (σελ.215), ΠΕ
1) Τη μορφή του δικτύου των αεραγωγών σε κάτοψη.
2) Αν το δίκτυο θα κατασκευαστεί με κυκλικούς ή ορθογώνιους αεραγωγούς.
3) Το διάκενο μεταξύ της οροφής και της ψευδοροφής των χώρων που θα περάσουν οι αεραγωγοί για να καθοριστεί ή κάθετη διάσταση (κρέμασμα).
4) Τα σημεία των χώρων που θα τοποθετηθούν τα στόμια για την ισοκατανομή του κλιματισμένου αέρα.
5) Το μήκος κάθε τμήματος αεραγωγού.
6) Το είδος του χώρου που πρόκειται να κλιματίσουμε, για να επιλέξουμε τη μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα στους κύριους και δευτερεύοντες αεραγωγούς.
7) Να γνωρίζουμε την απαιτούμενη ποσότητα αέρα που θα περνά μέσα από κάθε τμήμα του αεραγωγού.
26. Ποιες μέθοδοι χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό των αεραγωγών; (σελ.215–216), ΠΕ
1) Η μέθοδος της ενιαίας απώλειας στατικής πίεσης. Σε αυτήν τη μέθοδο η εκλογή των διαστάσεων των αεραγωγών γίνεται έτσι ώστε να διατηρείται μια σταθερή (ενιαία) πτώση πίεσης σε κάθε μέτρο μήκους αεραγωγού.
2) Η μέθοδος της ενιαίας ταχύτητας (σε κάθε σημείο του δικτύου) και
3) Η μέθοδος της ανάκτησης των απωλειών στατικής πίεσης.
27. Ποιες μέθοδοι χρησιμοποιούνται για τον υπολογισμό μικρών, μεσαίων και μεγάλων εγκαταστάσεων αεραγωγών; (σελ.215)
1) Για τις μικρές και μεσαίες εγκαταστάσεις χρησιμοποιούνται: η μέθοδος της ενιαίας απώλειας στατικής πίεσης και η μέθοδος της ενιαίας ταχύτητας.
2) Για τις μεγάλες εγκαταστάσεις χρησιμοποιείται η μέθοδος της ανάκτησης των απωλειών στατικής πίεσης.
28. Ποια στοιχεία πρέπει να γνωρίζουμε για τον υπολογισμό των διαστάσεων των αεραγωγών με τη μέθοδο της ενιαίας απώλειας τριβών (ενιαίας απώλειας στατικής πίεσης); (σελ.216)
1) Την παροχή του αέρα που θα περάσει από το τμήμα του αεραγωγού, του οποίου τις διαστάσεις θέλουμε να υπολογίσουμε.
2) Τη μέγιστη επιτρεπόμενη ταχύτητα του αέρα στον αεραγωγό.
29. Ποιά στοιχεία πρέπει να γνωρίζουμε για να υπολογίσουμε τη διάμετρο κυκλικού αεραγωγού χρησιμοποιώντας ένα διάγραμμα υπολογισμού; (σελ.219)
1) Την παροχή του αέρα που θα περάσει από το τμήμα του αεραγωγού που θέλουμε να υπολογίσουμε (L/s).
2) Την ταχύτητα του αέρα στον αεραγωγό (m/s).
Με τη βοήθεια του διαγράμματος υπολογίζουμε:
1) Τη διάμετρο του κυκλικού αεραγωγού και
2) Τις απώλειες τριβών (πτώση πίεσης) του αέρα μέσα στον αεραγωγό (Pa/m).
